Burmistrz nie może zakazać urzędnikom rozmawiać z mediami – Ekpertyza CMWP

Dziennikarze z „Gazety Regionalnej Powiat” z Nakła nad Notecią zwrócili się do CMWP z prośbą o pomoc. Burmistrz Miasta i Gminy w Nakle nad Notecią w swoim zarządzeniu z dn. 18 stycznia 2010 r. wyraźnie zakazał urzędnikom, oprócz osób wyznaczonych, udzielania informacji dziennikarzom. Skutkiem tej decyzji doszło do tego, że dziennikarzom nie podano nawet terminu zebrania kwartalnego sołtysów. Urzędnicy ze strachem w oczach odmawiają udzielania informacji. Przed zarządzeniem, każdy udzielał ich w ramach swoich kompetencji.

Przede wszystkim stwierdzić należy, że treść załączonego zarządzenia jak i jego prawdopodobna interpretacja opiera się na nieporozumieniu. Innym zagadnieniem jest bowiem kwestia upoważnienia określonych osób do zajmowania stanowiska w mediach / oficjalnego przekazywania informacji w imieniu urzędu miasta, a innym – kwestia kontaktów z mediami. Są to dwie różne sprawy, których nie należy mylić.

Jeżeli zarządzenie rozumieć w ten sposób, że tylko wymienione w nim osoby są upoważnione do oficjalnego zajmowania stanowiska w mediach w imieniu Urzędu, należałoby je dopuścić jako realizację art. 11 ust. 2 ustawy z 26.01.1984 r. – Prawo prasowe.
Jeżeli natomiast intencją zarządzenia jest zakazanie innym pracownikom Urzędu kontaktów z mediami, wypowiadania się do mediów lub udzielania im informacji przez pracowników w swoim własnym imieniu itp., to tak rozumiany par. 1 zarządzenia jest oczywiście niezgodny z obowiązującymi przepisami Prawa prasowego, a konkretnie: z art. 1 („prasa (…) urzeczywistnia prawo obywateli do ich rzetelnego informowania, jawności życia publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej”), art. 5 ust. 1 („każdy obywatel, zgodnie z zasadą wolności słowa i prawem do krytyki, może udzielać informacji prasie”), art. 6 ust. 4 (” nie wolno utrudniać prasie zbierania materiałów krytycznych (…)”) a szczególnie z art. 11 ust. 3 pr. pras. który wyraźnie stanowi, że „kierownicy jednostek organizacyjnych są obowiązani umożliwiać
dziennikarzom nawiązanie kontaktu z pracownikami oraz swobodne zbieranie wśród nich informacji i opinii”.
Powyższe zarządzenie – jeżeli jest interpretowane na drugi z opisanych sposobów – stanowi formę ograniczenia zarówno wolności prasy, jak i wolności obywateli do wyrażania swoich poglądów i udzielania informacji prasie.

mec. Michał Jaszewski, ekspert CMWP